dzirdēt
Lietojuma biežums :
dzirdēt 3. konjugācijas darbības vārds; transitīvs
Locīšana
1.Ar ausi uztvert (skaņas).
PiemēriDzirdēju pazīstamu balsi.
Saistītās nozīmessadzirdēt, saklausīt, pamanīt, atmanīt, izjust.
Tulkojumi
1.1.intransitīvs Būt tādam, kam piemīt spēja uztvert skaņas.
PiemēriViņš taču labi dzird.
2.Uzzināt, iegūt (kādas ziņas, informāciju).
PiemēriAk gribat dzirdēt par atsevišķiem gadījumiem?
Saistītās nozīmesuzzināt, ņemt, rast, izdibināt, iegūt, sadzirdēt.
Tulkojumi
Stabili vārdu savienojumi(Kā) dzird. Kur tas dzirdēts! Ne dzird, ne jūt. Negribēt (ne) dzirdēt.
Avoti: LLVV, TWN, Lfv
Korpusa piemēri:šeit