ierevēt
ierevēt 2. konjugācijas darbības vārds; apvidvārdsLocīšana
Īstenības izteiksme:
Tagadne | Pagātne | Nākotne | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Vsk. | Dsk. | Vsk. | Dsk. | Vsk. | Dsk. | |
1. pers. | ierevēju | ierevējam | ierevēju | ierevējām | ierevēšu | ierevēsim |
2. pers. | ierevē | ierevējat | ierevēji | ierevējāt | ierevēsi | ierevēsiet, ierevēsit |
3. pers. | ierevē | ierevēja | ierevēs |
Pavēles izteiksme: ierevē (vsk. 2. pers.), ierevējiet (dsk. 2. pers.)
Atstāstījuma izteiksme: ierevējot (tag.), ierevēšot (nāk.)
Vēlējuma izteiksme: ierevētu
Vajadzības izteiksme: jāierevē
1.Ieravēt.
2.Ieēst1.
Avoti: EH