bīšķarags
bīšķarags vīriešu dzimtes 1. deklinācijas lietvārds; apvidvārdsLocīšana
Vsk. | Dsk. | |
---|---|---|
Nom. | bīšķarags | bīšķaragi |
Ģen. | bīšķaraga | bīšķaragu |
Dat. | bīšķaragam | bīšķaragiem |
Akuz. | bīšķaragu | bīšķaragus |
Lok. | bīšķaragā | bīšķaragos |
Avoti: Sin