bīšķarags
bīšķarags vīriešu dzimtes 1. deklinācijas lietvārds; apvidvārdsLocīšana
| Vsk. | Dsk. | |
|---|---|---|
| Nom. | bīšķarags | bīšķaragi |
| Ģen. | bīšķaraga | bīšķaragu |
| Dat. | bīšķaragam | bīšķaragiem |
| Akuz. | bīšķaragu | bīšķaragus |
| Lok. | bīšķaragā | bīšķaragos |
Avoti: Sin