perfektīvs
perfektīvs īpašības vārds; joma: valodniecībaLocīšana
Pamata pakāpe:
Nenoteiktā galotne
Vīriešu dzimte | ||
---|---|---|
Vsk. | Dsk. | |
Nom. | perfektīvs | perfektīvi |
Ģen. | perfektīva | perfektīvu |
Dat. | perfektīvam | perfektīviem |
Akuz. | perfektīvu | perfektīvus |
Lok. | perfektīvā | perfektīvos |
Sieviešu dzimte | |
---|---|
Vsk. | Dsk. |
perfektīva | perfektīvas |
perfektīvas | perfektīvu |
perfektīvai | perfektīvām |
perfektīvu | perfektīvas |
perfektīvā | perfektīvās |
Noteiktā galotne
Vīriešu dzimte | ||
---|---|---|
Vsk. | Dsk. | |
Nom. | perfektīvais | perfektīvie |
Ģen. | perfektīvā | perfektīvo |
Dat. | perfektīvajam | perfektīvajiem |
Akuz. | perfektīvo | perfektīvos |
Lok. | perfektīvajā | perfektīvajos |
Sieviešu dzimte | |
---|---|
Vsk. | Dsk. |
perfektīvā | perfektīvās |
perfektīvās | perfektīvo |
perfektīvajai | perfektīvajām |
perfektīvo | perfektīvās |
perfektīvajā | perfektīvajās |
Pārākā pakāpe: piedēklis -āk-
Vispārākā pakāpe: priedēklis vis-, piedēklis -āk- un noteiktā galotne
perfektīvi apstākļa vārds
Tāds, kas apzīmē darbību, darbības norisi vai stāvokli, kam ir noteikta robeža vai arī kas izbeidzas, sasniedz kādu robežu (parasti par darbības vārdu, tā veidu).
Avoti: LLVV, VsV