noblektēt
noblektēt 2. konjugācijas darbības vārds; apvidvārdsLocīšana
Īstenības izteiksme:
Tagadne | Pagātne | Nākotne | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Vsk. | Dsk. | Vsk. | Dsk. | Vsk. | Dsk. | |
1. pers. | noblektēju | noblektējam | noblektēju | noblektējām | noblektēšu | noblektēsim |
2. pers. | noblektē | noblektējat | noblektēji | noblektējāt | noblektēsi | noblektēsiet, noblektēsit |
3. pers. | noblektē | noblektēja | noblektēs |
Pavēles izteiksme: noblektē (vsk. 2. pers.), noblektējiet (dsk. 2. pers.)
Atstāstījuma izteiksme: noblektējot (tag.), noblektēšot (nāk.)
Vēlējuma izteiksme: noblektētu
Vajadzības izteiksme: jānoblektē
Padarīt melnu, nesalasāmu.
Avoti: EH