bēmele
bēmele kopdzimtes sieviešu dzimtes 5. deklinācijas lietvārds; apvidvārdsLocīšana
Vsk. | Dsk. | |
---|---|---|
Nom. | bēmele | bēmeles |
Ģen. | bēmeles | bēmeļu |
Dat. | bēmelei | bēmelēm |
Akuz. | bēmeli | bēmeles |
Lok. | bēmelē | bēmelēs |
bēmele kopdzimtes vīriešu dzimtes 5. deklinācijas lietvārdsLocīšana
Vsk. | Dsk. | |
---|---|---|
Nom. | bēmele | bēmeles |
Ģen. | bēmeles | bēmeļu |
Dat. | bēmelem | bēmelēm |
Akuz. | bēmeli | bēmeles |
Lok. | bēmelē | bēmelēs |
Mēms vai mazrunīgs cilvēks.
Avoti: LE